Lastige keuzes
“Ik moet continu keuzes maken: wat ga ik wel doen, wat niet. Als ik iets leuks ga plannen in het weekend, moet ik de dagen ervoor mijn energie sparen. Maar ook de dagen erná moet ik tijd vrijmaken om bij te komen. Ik maak altijd de overweging: is deze activiteit of dit feestje het me waard om daarna op de blaren te zitten?”
Steeds kleiner wereldje
“Ik moest op een gegeven moment toch dingen gaan afzeggen en dat werd steeds vaker en vaker. Daardoor werd mijn wereldje kleiner. Mensen willen toch vooral de leuke Lisa hebben en niet de zieke. Als ik dan wel een keer naar een feestje ging, verwachtten mensen ook die Leuke Lisa en moest ik dubbel zo hard mijn best doen om gezellig te zijn. Dat kostte me zoveel energie, dat lukte me gewoon niet.”
Ik zette mijzelf op de laatste plek
Uit het oog uit het hart
Ook werk raakte ze kwijt omdat ze te ziek was. Hierdoor verloor Lisa contact met collega’s, want ja: uit het oog, uit het hart. “In het begin krijg je nog een leuk kaartje, maar toen mijn ziekteverlof te lang duurde was ik voor mijn gevoel gewoon lastig. Hoe zieker ik werd, hoe meer vrienden ik verloor. Ik was te moe om überhaupt iets te doen, laat staan om ook nog sociale contacten te onderhouden. Als ik dan verwijten kreeg als ik een verjaardag vergeten was of als ik te laat reageerde op een appje, deed me dat veel pijn. Zeker omdat ik zo niet ben, ik stelde altijd iedereen voorop en zette mijzelf op de laatste plek.”
Gefaald
Een klein jaar geleden meldde Lisa zich bij het [Buddies]-programma van HandicapNL. “Ik was dertig jaar, ik had geen baan, geen sociaal leven, (nog) geen gezin wat ik heel graag wil. Ik ben mislukt. Ik heb gefaald. Dat gevoel had ik heel erg. Ik voldoe niet aan wat de maatschappij verwacht van een dertigjarige. Toen dacht ik: ‘Oké, ik kan in een slachtofferrol blijven zitten of ik kan actie ondernemen’.
Ik ben mislukt. Ik heb gefaald. Dat gevoel had ik heel erg
Drempel over
Om me aan te melden bij [Buddies] was geen makkelijke stap. Allereerst om te erkennen dat ik mij toch wel eenzaam voelde, dat vond ik al heel moeilijk. En wat zouden anderen ervan vinden? Ik kende het project al, maar vroeg me altijd af wie zich nou als buddy op zou geven. Kunnen die mensen zelf geen vrienden maken? Melden ze zich vooral aan voor zichzelf, zodat zij zich goed voelen, omdat ze mij zielig vinden? Dat was mijn grootste angst, ik wil geen medelijden. Maar aan de andere kant, dacht ik: het kan nooit erger worden dan hoe het nu is, dus geef het een kans.”
Veilig
“Alle angst die ik had bleek ongegrond. In een intakegesprek wordt van alles met je besproken. Niet alleen wie je bent en wat je beperking is, maar juist waar je van houdt, waar je blij van wordt en wat je zoekt in een vriendschap. Die begeleiding voelde heel veilig en gaf vertrouwen dat ik wel leuk ben en een vriendschap waard ben. Want geloof me, dat zelfvertrouwen ben ik echt kwijtgeraakt.”
Ik vind mijn vertrouwen terug, in mensen en in mijzelf
Rake match
Binnen een paar weken werd er een match gevonden en die was meteen raak. “Tijdens het kennismakingsgesprek was de klik er meteen. We spreken elke maand af. Laatst zijn we naar een Street Art museum in Amsterdam geweest, maar we gaan ook ergens lunchen of fotograferen in de natuur. Ik ga met haar weer op avontuur, ontdek nieuwe dingen. We kletsen over van alles en nog wat en hebben lol. Ik doe weer dingen die een ‘gezond’ mens ook doet.”
Weer vertrouwen in de mens
“De vriendschap via [Buddies] heeft het stigma dat ik zielig zou zijn helemaal weggenomen. Het heeft me weer meer vertrouwen in de mens gegeven: er zijn gelukkig wel mensen die oprecht geïnteresseerd zijn in mij. Ik ben Lisa en ik ben niet de Ziekte van Crohn. Ik héb het, maar ik ben het niet.”
Geef eenzame jongeren een vriendschap!
Maar liefst 1 op de 2 jongeren met een handicap voelt zich regelmatig alleen, 3x vaker dan hun leeftijdsgenoten zonder beperking. HandicapNL vindt dat dit niet langer kan en koppelt jongeren mét en zónder handicap aan elkaar met het vriendschapsprogramma [Buddies]. Steun [Buddies] met een eenmalige donatie en geef eenzame jongeren een vriendschap!
