Op weg naar een toegankelijk(er) Paaspop
Hoe toegankelijk is Paaspop? Met die vraag gingen een aantal ervaren festivalgangers van HandicapNL begin april naar Schijndel. Ervaringsdeskundige Frank Teklenburg was daarbij om te kijken of dagje Paaspop ook te doen was met een rolstoel.
“Jaren geleden ben ik met mijn elektrische rolstoel al eens op Paaspop geweest. Maar om eerlijk te zijn kan ik mij niet goed herinneren of het festivalterrein toen goed toegankelijk was. Het enige wat nog is blijven hangen is het optreden van Milow en de volle tent bij Guus Meeuwis. Dat kan je als een positief punt zien.
De laatste jaren is de organisatie van Paaspop samen met de werkgroep Toegankelijk Meierijstad bezig om het festival toegankelijker te maken voor mensen met een handicap. Zij hebben zich daarom ook aangesloten als koploper bij Toegankelijke Festivals, een initiatief van HandicapNL en Green Events.
Tijd om die toegankelijkheid van Paaspop eens zelf te ervaren. Samen met een leuk feestelijk en deskundig groepje ging ik begin april naar Schijndel om de verbeteringen met eigen ogen te zien. Laten we maar meteen met het goede nieuws beginnen: Paaspop is op de goede weg!
Modder en parkeren
Het festivalterrein van Paaspop ligt midden tussen de weilanden van het Brabantse Schijndel. Daar stuitten we wel op een klein probleem: er zijn vele wegen die naar Rome leiden, maar naar Schijndel zijn dat er slechts een paar. Het resultaat, een flinke file naar de parkeerplaatsen. Er was een aantal plekken gereserveerd voor mensen met een handicap, maar deze parkeerplekken waren allemaal onverhard. Hoewel dat bij zonnig weer geen probleem is, was het veld dit weekend erg drassig geworden. Parkeren was zo voor veel rollende muziekliefhebbers de eerste beproeving van de dag.
Overigens was het drassige veld niet alleen een probleem voor mensen met een handicap. Een dag eerder (wij waren er op vrijdag) stonden duizenden mensen tot diep in de nacht vast in de modder.
Eenmaal binnen op het festivalterrein was van de modder gelukkig weinig te merken. Het complete terrein was voorzien van houten vlonders en dat reed met de rolstoel best wel lekker. Toch had ik hier en daar te maken met wat kleine drempeltjes, maar met een beetje moed en wat stuurmanskunst was dat geen probleem. Goed geregeld dus!
Veel rolstoelers al aanwezig
Het kan natuurlijk zijn dat ik er tijdens mijn bezoek extra op ging letten, maar ik zag meer rolstoelers over het festivalterrein heen crossen dan ik had verwacht. Zij hadden waarschijnlijk al ontdekt dat Paaspop voor de ervaren rolstoelgebruiker goed toegankelijk is.
De meeste tenten waren voorzien van kleine ramps bij de ingang. Bij de poortjes moest je wel opletten. De organisatie had niet aangegeven welke doorgang nu extra breed was. Voor mij geen enkel probleem, maar ik zag een mede rolstoelgebruiker pijnlijk de fout ingaan. Zij koos per ongeluk het smalle poortje en kwam samen met haar vriendinnen met wat horten en stoten in het modderige gras terecht.
De ‘dubbeljump’
Over delen van het festivalterrein lagen kabels om de tenten en kraampjes van stroom te voorzien. Deze waren netjes weggewerkt met een ronde kabelbeschermers. Zie het maar als een klein heuveltje.
Eén kabelbeschermer is makkelijk met je rolstoel te beklimmen, maar bij twee achterelkaar kwam ik tijdens de ‘dubbeljump’ toch in de problemen. Door de regen kreeg ik geen grip en slipte ik bovenop de heuvel steeds weg. Gelukkig kon ik met wat geduld en de hulp van zeer vriendelijke medefestivalbezoekers snel weer verder.
Het bezoeken van het toilet was overigens geen probleem. Op het festivalterrein stonden op meerdere plekken enkele aangepaste toiletten. Deze waren dankzij een ramp goed toegankelijk en zeer schoon. Eentje werd er zelf voor mijn neus nog schoongemaakt. Zoiets maak je als reguliere festivalbezoeker waarschijnlijk niet vaak mee.
Overige festivalbezoekers
Over het algemeen vind ik echte festivalbezoekers zeer lieve en gemoedelijke mensen. Toch zal één ervaring tijdens deze Paaspop mij nog een tijdje bijblijven. Deze is zowel negatief als positief.
Naarmate de avond vorderde werden enkele zeer jonge bezoekers dronken. Daar is op zich niets mis mee, maar één zo’n gast wilde mijn rolstoel als hulpmiddel gebruiken om zijn veters te gaan strikken. Zo kreeg ik ineens een extra voet op mijn voetenplank van een dronken jongen, die al wankelend naar zijn schoenen greep. Ondanks enkele ferme woorden van een vriendin die naast mij stond, zag hij het probleem niet. “Waar bemoei jij je mee?”, snauwde hij.
De jongen bleef doorgaan totdat een vaderlijke festivalbezoeker ongevraagd rustig zijn arm voor hem stak en mij begon af te schermen. Aan een paar woorden en een strenge blik had deze man voldoende om de jongen met losse veters te laten afdruipen. Leve de vaderlijke types!
De laatste uitdaging van de avond
Na het optreden van Di-Rect in de Apollo tent was het tijd om naar huis te gaan. De regiotaxi reed maar tot 01.00 uur, dus het geweldige optreden van Limp Bizkit moest ik daarom laten schieten. Maar waar was die taxi?
Eerder op de avond kreeg ik een telefoontje van de centrale. Zij voorspelden een enorme file bij het festivalterrein en vroegen of de chauffeur ons kon ophalen op een adres een einde verderop. Ik ging daarmee akkoord zonder te beseffen waar dit was.
De ophaalplek bleek uiteindelijk 1,5 kilometer verderop te liggen! Dus wij moesten na ons festivalbezoek een half uur in het pikkedonker tussen de weilanden lopen om de plek te bereiken. Een lichtpuntje van: de taxi was wel op tijd.
Op de goede weg
Ik heb de conclusie aan het begin van dit stuk al weggegeven: Paaspop is qua toegankelijkheid op de goede weg. Er zijn voldoende ramps, er zijn aangepaste toiletten en het terrein is (met uitzondering van de ‘dubbeljump’) goed berijdbaar.
Toch zijn er enkele aanpassingen nodig om de festivalbeleving van mensen met een handicap te verbeteren. Zo is de informatie over de faciliteiten voor mensen met een beperking moeilijk op de website te vinden en is de rolstoelingang bij de tenten onvoldoende aangegeven. Ook zijn de bars te hoog om goed zelfstandig een drankje te bestellen en ontbreekt er een prikkelarme ruimte of verzorgingsplek. Daarnaast is een goed bereikbare plek voor de rolstoeltaxi’s geen overbodige luxe.
Nu dit alles is gezegd rijst de grote vraag: heb ik al zin in Paaspop 2024? Daar kan ik alleen maar een positief antwoord op geven. De muziek, de sfeer en mensen zijn geweldig! Dus ja, ik heb enorm zin in Paaspop 2024. Maar dan wel graag een zonnige editie.”
Deze festivals zijn: Amsterdam Roots Festival, STRAF_WERK, Awakenings, Amsterdam Open Air, Concert at Sea, Oerol, Bevrijdingspop Haarlem, Wonderfeel, Milkshake, Paaspop, De Opwekking en Vunzige Deuntjes.
Toegankelijke Festivals wordt mede mogelijk gemaakt dankzij de Nationale Postcode Loterij.
Teken voor toegankelijke evenementen!
Wij vinden dat iédereen welkom zou moeten zijn op een festival. Met een manifest willen we aan de gehele festivalsector laten zien dat inclusie een MUST is. En daar hebben we zo veel mogelijk handtekeningen voor nodig. Elke stem telt, want alleen samen maken we één krachtig geluid!