Iris wil toegankelijke festivals: “Toiletten, dat is prioriteit nummer 1”
Ze kan het niet vaak genoeg herhalen. Iris Slootheer (30), een bruisende fotograaf met het Ehlers Danlos Syndroom: “Iedere festivalorganisatie denkt tegenwoordig wel na over een toilet voor mensen met een beperking op hun terrein, maar als dat er slechts één is bij de EHBO, dan heb je het nog steeds niet begrepen.”
⇽ Ga naar de homepage van Toegankelijke Festivals
Iris gaat graag naar concerten en festivals
Haar favoriet is Best Kept Secret, daar is ze de afgelopen jaren drie keer op rij geweest. Heb je als festivalganger normaal genoeg aan een voorbereiding van tien minuten – ticket, pinpas, drie onderbroeken, tentje, matras, slaapzak in je rugzak en klaar! – voor Iris komt er door haar beperking een stuk meer bij kijken.
Pijn en vermoeidheid spelen een grote rol
“EDS is een genetische afwijking en het zorgt ervoor dat de lijmstof, die m’n lichaam bij elkaar houdt, niet goed werkt. Het zorgt ervoor dat ik snel moe ben, veel pijn heb, wel kleine stukjes kan lopen maar niet lang kan stilstaan, sondevoeding krijg omdat mijn maag niet goed werkt, en mijn lichaam sneller ‘slijt’ dan bij mensen zonder dit syndroom.”
Teken voor toegankelijke festivals!
Wij vinden dat iédereen welkom zou moeten zijn op een festival. Met een manifest willen we aan de gehele festivalsector laten zien dat inclusie een MUST is. En daar hebben we zo veel mogelijk handtekeningen voor nodig. Elke stem telt, want alleen samen maken we één krachtig geluid!
Naar een festival gaan is een heel geregel
“Als ik naar een festival ga moet ik niet alleen medicijnen meenemen, maar ook een doktersverklaring regelen die ik op tijd naar de organisatie moet mailen, zodat die medicijnen ook het terrein op mogen. Ik moet coolpacks meenemen, zorgen dat ik ergens mijn sondepomp kan opladen. Niet alleen mijn rolstoel moet mee, maar ook extra banden. Kortom: het is een hele hoop geregel.”
Op papier vaak mooier dan in de werkelijkheid
Een aantal jaar geleden was Iris nog huiverig om naar een festival te gaan. Het zijn niet bij uitstek de plekken die goed zijn ingericht op mensen met een beperking. Bovendien zagen de faciliteiten er op papier vaak mooier uit dan in de werkelijkheid.
Te weinig faciliteiten is het grootste probleem
De meeste festivals proberen wel toegankelijk te zijn voor mensen met een beperking, maar zijn niet goed op de hoogte van hun behoeften. Hierdoor moeten mensen onnodig veel plannen van tevoren, zijn er geen of te weinig faciliteiten en ontneemt het hen de festivalbeleving. Als je bijvoorbeeld alleen op de camping kunt rusten, ben je vaak uren van het terrein af en mis je van alles.
Mijn vriend is alleen maar aan het zorgen
“Het is heel frustrerend als je iedere keer bij elke nieuwe medewerker moet uitleggen – soms zelfs bewijzen – wat je niet kunt. Op een gegeven moment ben je dat zo zat, dan zou ik wel een speciaal polsbandje willen hebben waardoor iedereen ziet: hé deze vrouw heeft iets, die mag door. Dat maakt het voor mijn vriend, met wie ik naar de festivals ga, ook leuker. Nu is hij vaak van alles voor mij aan het regelen, waardoor hij zelf ook minder van het festival kan genieten.”
In gesprek met de festivalorganisatie
“Soms zijn het kleine dingen, zoals stoelen voor de begeleiders op de rolstoelpodia. Zodat mijn vriend naast me kan zitten en we elkaar aan kunnen kijken tijdens het concert. In plaats van dat hij achter mijn rolstoel moet staan als een begeleider met een patiënt.” Gelukkig is Iris niet iemand die na een mindere ervaring bij de pakken neer gaat zitten. Elk jaar neemt ze contact op met de festivalorganisatie en probeert ze dingen ten goede te verbeteren.
Wat is er precies nodig?
Iris: ”Als ik het voor het zeggen had, zou ik een duidelijk aanspreekpunt voor mensen met een beperking op elk festival aanstellen. Een vaste coördinator waar je naar toe kan gaan en kunt zeggen: Hé ik heb deze aanpassingen nodig, dit is wat ik zoek in een festival, kunt u dat regelen?”
“Ik zou zorgen voor genoeg toegankelijke toiletten, een rustplek óp het terrein waar iemand zich even terug kan trekken, kan ont-prikkelen. Daar hebben zoveel mensen met een beperking iets aan. En rolstoelpodia met zitplekken voor begeleiding. Een festival kan nooit voor iedereen aangepast zijn, maar ga in gesprek met de mensen die er komen en vraag wat zij nodig hebben. Dat zou al zoveel schelen.”
Het programma Toegankelijke Festivals
Iris is dan ook heel blij met het programma Toegankelijke Festivals van HandicapNL. “Zij regelen de faciliteiten op een festival en stellen tickets inclusief zorg beschikbaar, waardoor je gegarandeerd krijgt wat je nodig hebt. Dit maakt het minder eng. Je hoeft niet bij een grote, onbekende festivalorganisatie aan te kloppen, maar je kunt terecht bij een organisatie die opkomt voor de rechten van mensen met een beperking. Hierdoor weet je dat het veilig is en dat je festivalbezoek goed komt. Dan kan ik samen met m’n vrienden écht onbekommerd feesten en genieten.”
Teken voor toegankelijke festivals!
HandicapNL vindt dat iédereen welkom zou moeten zijn op een festival. Met een manifest willen we aan de gehele festivalsector laten zien dat inclusie een MUST is. En daar hebben we zo veel mogelijk handtekeningen voor nodig. Elke stem telt, want alleen samen maken we één krachtig geluid!