Sub_bar: Inclusieve muziek voor doven en slechthorenden tijdens ADE
Eva Eikhout gastredacteur jaarverslag HandicapNL
Presentatrice, spreker en schrijfster Eva Eikhout staat dit jaar op de cover van ons jaarverslag. Met haar verhalen legt ze op krachtige wijze bloot hoe zij meedoet in de samenleving, en dat dat geen vanzelfsprekendheid is. Speciaal voor HandicapNL schreef ze het voorwoord.
Je zult versteld staan
“Goedemiddag, ik ben van de gemeente Amsterdam, afdeling parkeervergunningen. Ik bel u even in verband met uw aanvraag voor een eigen invalidenparkeerplaats. Helaas kunnen wij u geen parkeerplaats verstrekken. U voldoet niet aan de voorwaarden, omdat u over een parkeergarage beschikt.”
“Ja, dat klopt. Alleen is deze parkeergarage niet toegankelijk voor mij. Er zijn twee heel zware deuren. Te zwaar. Die krijg ik niet open.”
“U komt niet in aanmerking voor een eigen invalidenparkeerplaats, wanneer u over een parkeergarage beschikt.”
“Maar hoe moet ik gebruikmaken van een parkeergarage als ik er niet in of uit kan komen?!”
In september 2023 verhuisde ik, na acht mooie jaren in Nijmegen, naar Amsterdam. Het was een uitdagende zoektocht om – tussen alle grachtenpanden – een rolstoeltoegankelijke woning te vinden. Maar het lukte.
Verhuizen, een andere baan of een nieuwe auto is (meestal) leuk, maar in mijn geval ook uitdagend. En niet zo’n beetje. Het merendeel van de woningen is niet aangepast voor rolstoelers. Kantoren zijn vaak ontoegankelijk, wat de zoektocht naar een nieuwe baan lastig maakt. En auto’s voor mensen zonder volledige ledematen staan ook niet kant-en-klaar in de showroom.
Ik snap dat: de vraag ernaar is niet groot. Althans, zo lijkt het.
Stel, we zouden huizen, kantoren en vervoersmiddelen voor iedereen – dus ook voor ‘mijn’ groep mensen – toegankelijk maken. Dan weet ik zeker dat je versteld zult staan van de prachtige diversiteit aan mensen die opeens in het straatbeeld verschijnt.
Het duurde even, maar na een paar weken zijn de twee zware deuren naar de parkeergarage geautomatiseerd. Ik parkeer mijn bus op mijn aangewezen parkeerplek. Naast mij stapt een oudere dame uit haar Fiat Panda: “Goh, zo’n bus als de jouwe zie ik ook niet elke dag. Geweldig zeg, dat dat tegenwoordig allemaal kan”. En leuk, dat jij mijn buurvrouw bent.
