Bij Fietsenfabrikant Van Raam is inclusief werken gewoon logisch
Als je fietsen maakt voor mensen met een beperking, heb je ook mensen met een beperking in dienst. Niet omdat het zo hoort, of omdat het ‘moet’. Ook niet voor de goede sier. Gewoon, omdat het logisch is. Miriam Bouwens, HR-directeur bij fietsenfabrikant Van Raam legt het uit.
“Wij hebben geen speciaal beleid voor diversiteit of inclusie, omdat we niet in hokjes denken. We maken fietsen voor mensen die iets niet meer kunnen, maar ze willen wel fietsen. Dan kijken wij naar wat ze wél kunnen, en daar maken we een fiets voor. Dat is de kern van ons bedrijf. En zo kijken we dus ook naar onze medewerkers en sollicitanten; wat kunnen zij wél?”
“Het is voor ons vanzelfsprekend om de mens te zien. Wij zijn gewoon een bedrijf, maar ook een mini-samenleving. En in onze mini-samenleving hoort iedereen in principe thuis. Als wij plek hebben, als er een vacature is, dan kijken we niet naar die beperking. We kijken naar wat iemand kan en wat die meebrengt. Als dat aansluit bij onze vraag, dan is er een match. Ongeacht beperkingen.”
Hoe ziet jullie mini-samenleving eruit?
“We hebben meerdere mensen met een beperking in dienst. Van iemand die doof is tot iemand met een houding- en bewegingsstoornis door hersenverlamming. Iemand met autisme, iemand in een rolstoel. Ik kan het niet eens ergens terugvinden, omdat we niet in die hokjes denken. Ik ken ze gewoon, als collega’s en als mens. Daarnaast zit er nog veel meer diversiteit in onze teams. Het gaat ook over statushouders, of ouders die onder schooltijd willen werken, studenten, of mensen die bijna met pensioen gaan. Of juist medewerkers die willen doorwerken ná hun pensioen. Mensen met verschillende culturele achtergronden. Een groep zij-instromers met ‘afstand tot de arbeidsmarkt’. Iemand die een Wajong-uitkering krijgt. Mensen die uit de Achterhoek komen – waar we gevestigd zijn – en mensen die uit de Randstad komen. Al die mensen hebben iets te brengen én ze hebben verschillende behoeften om goed te functioneren.”
Hoe kun je als werkgever in de verschillende behoeften van al die mensen voorzien?
“Bij ons werkt iedereen in een afdeling met een manager. Die gaat met iedereen gelijk om, en heeft oog voor wat er nodig is. Leiderschap binnen ons bedrijf betekent doen wat in het hier en nu nodig is. Dus managers faciliteren hun team en medewerkers in het moment, op de werkvloer. Is er iets aan de hand? Heeft iemand ergens hulp bij nodig? Dan is de manager daar om het te regelen. En als er meer ondersteuning nodig is, dan bekijken we dat samen.”
Zijn er ook medewerkers met extra begeleiding van buitenaf?
“Ja, een van onze medewerkers, Teun, is in dienst van het sociaal ontwikkelbedrijf. Hij heeft een jobcoach. Hij woont zelfstandig en werkt fulltime bij ons. Leuk om te vertellen: in onze strategie staat dat wij een papierloze fabriek willen zijn. Dus hebben we heel veel gedigitaliseerd, zodat er niet meer overal tekeningen en instructies liggen. Een ingewikkeld proces, waar Teun om zijn kwaliteiten bij betrokken is. Dus niet vanwege zijn beperking, maar om zijn positie in het bedrijf. Collega’s zeiden: ‘Hij weet zoveel van klein montage, we vragen hem om te testen.’”
Zie je Van Raam als een goed voorbeeld voor andere werkgevers?
“Kijk, het is niet zo dat we het erom doen. Bij ons moet de tent gewoon draaien, om het zo te zeggen. We zijn een commercieel bedrijf, geen sociale werkvoorziening. Soms geven we iemand een kans en blijkt het toch niet te gaan. Dan nemen we ook afscheid van elkaar. Als werkgever maak je altijd een afweging; kan deze persoon wat we verwachten? Is hij of zij klaar om te werken?”
Maken jullie gebruik van financiële regelingen van de overheid?
“Soms maken we gebruik van regelingen zoals de proefplaatsing, loonkostenvoordeel en de no risk polis. Maar die zijn nauwelijks doorslaggevend voor de beslissing of we iemand aannemen. We werken ook regelmatig samen met het werkgeverservicepunt in de regio. Soms vraag ik hen of ze mensen kunnen leveren. Soms willen zij een kandidaat bemiddelen naar ons. Het komt nu ook voor dat ze geen geschikte kandidaten meer hebben in hun bestand. Alsof iedereen die kán werken aan het werk is.”
Wat raad je andere werkgevers aan?
“Als je iemand aanneemt met een beperking is het heel belangrijk dat bepaalde zaken geregeld zijn, zoals vervoer. Dat doen wij als werkgever niet, dat regelt de medewerker zelf. Zo kun je het dus organiseren. Je moet weten dat je als werkgever niet alles op je schouders hoeft te nemen.”
“Daarnaast denk ik dat werkgevers minder voor de makkelijkste weg moeten kiezen. Als je twee kandidaten hebt met gelijke geschiktheid, kijk dan holistisch naar de hele mens. Iedere medewerker, met of zonder beperking, heeft andere behoeftes en talenten. Kijk dus naar mensen met een beperking zoals je naar iedere medewerker kijkt. Zie zijn talenten en niet zijn beperking. Dan blijkt de kandidaat met beperking misschien wel de best passende kandidaat te zijn.”
Steun HandicapNL voor een inclusieve arbeidsmarkt
Bij HandicapNL geloven wij dat iedereen de kans moet krijgen om zijn of haar talent verder te ontwikkelen. Een beperking hoort daarin geen belemmering te zijn. Daarom steunen wij verschillende beroepsgerichte opleidingen in Nederland, zoals Parc Spelderholt en Prins Heerlijk .
Met jouw hulp kunnen wij nog meer jongeren met een beperking aan het werk krijgen. Samen maken wij het verschil!
