Barry’s weg naar herstel en werk
Barry Hegeman (49) is weer fulltime aan de slag als projectontwikkelaar in de bouw. Een mijlpaal na een dwarslaesie die zijn leven compleet veranderde. De weg terug naar werk was evengoed keihard werken. “Mijn tip: luister naar de specialisten, maar luister vooral ook naar jezelf.”
Eind mei 2018 kreeg Barry een dwarslaesie. Artsen dachten dat hij voor altijd in een rolstoel zou zitten en de bedrijfsarts was ‘blij’ als hij ooit weer 30 tot 40% zou kunnen werken. Tegen alle verwachtingen in liet Barry heel andere resultaten zien: “Na een half jaar werkte ik al voor 50% en na een jaar weer 100%, zonder hulpmiddelen.”
Obstakels op de werkvloer
De eerste stappen terug naar werk waren confronterend, vertelt Barry: “Ik vergeet nooit mijn eerste overleg bij een externe partij. Ik zat in mijn rolstoel en ik kon het gebouw niet binnen. Er was wel een rolstoelingang – een achteringang – maar die stond vol met dozen. Dat vond ik echt een moeilijk moment.”
Ook op kantoor waren er obstakels: “We hebben van die zware branddeuren. Die kon ik vanuit mijn rolstoel onmogelijk zelf openmaken.” Barry herinnert zich ook de lunchwandelingen toen hij net uit zijn rolstoel was. “Ik vond het lastig dat ik het tempo van mijn collega’s niet kon bijhouden. Na tien minuten was ik dan helemaal kapot.”
Gelukkig kon Barry altijd rekenen op de steun van zijn werkgever en collega’s. En dat kan hij nog steeds. “Ze geven me alle ruimte en tijd die ik nodig heb. Als ik een slechte dag heb en daarom een afspraak afzeg of thuis wil werken, hoor ik daar niemand over.”
Blijven praten
Ja, slechte dagen zijn er dus nog steeds, ondanks dat het naar omstandigheden hartstikke goed gaat met Barry. “Ik heb vaak zenuwpijnen, vooral in mijn rechterbeen en -voet. Na een pijnlijke nacht heb ik ’s ochtends wat meer tijd nodig. Gelukkig houdt iedereen daar dus rekening mee.”
“Praten met je werkgever over je wensen en behoeften is echt heel belangrijk”, vervolgt hij. Zelf moest Barry een vast contract krijgen toen hij terugkeerde en dat vond zijn werkgever best spannend. Ze deden hem een voorstel: of hij niet eerst een half jaar verder wilde revalideren? “Het was echt met de beste intenties en liefste bedoelingen. Maar gelukkig gingen ze met mij in gesprek en kon ik uitleggen dat het juist beter voor mij was om aan het werk te gaan. Daar ben ik ze dankbaar voor.”
In de spiegel kijken
Barry heeft hard geknokt om te komen waar hij nu is. “Eigenlijk ben je nooit helemaal klaar met revalideren. Ik train nog steeds twee keer per week bij de fysio.” Om de naar eigen zeggen ‘echte’ periode van revalidatie af te sluiten, deed Barry in 2019 mee aan de Handbike Battle. “Het dwong me om fit te worden en zorgde voor vertrouwen in mijn lichaam. Die deelname zie ik echt als een belangrijke mijlpaal.”
De handbike heeft Barry inmiddels ingeruild voor een elektrische mountainbike. Hij heeft een advies voor iedereen die in dezelfde situatie zit als hij ooit zat: “Luister naar de specialisten, maar zie hun woorden niet als absolute waarheid. Luister vooral ook naar jezelf. Tuurlijk, je moet ook geluk hebben – geluk dat je functies weer terugkomen. Maar of je nou weer kunt lopen of niet: zorg ervoor dat je in de spiegel kunt kijken en weet dat je er alles aan gedaan hebt. Dan kun je niet anders dan trots zijn op jezelf.”
“Mijn tip: luister naar de specialisten, maar luister vooral ook naar jezelf.”
Steun HandicapNL voor een inclusieve arbeidsmarkt
HandicapNL ondersteunt initiatieven die gericht zijn op het volwaardig meedoen in de samenleving. Wil jij de zelfredzaamheid van mensen met een beperking versterken? Word donateur van HandicapNL!
