Vincent Rompelberg is wiskundedocent in hart en nieren. Zijn grote wens, toen hij zes jaar geleden een hersenbloeding kreeg, was dan ook: zo snel mogelijk terug voor de klas. Maar het was niet makkelijk om überhaupt een kans te krijgen. “Het zou voor heel veel mensen fijn zijn als je een soort coach hebt na je revalidatie.”

30 juli 2016. Als Vincent ’s ochtends vroeg op de bank zit, voelt hij zich niet goed worden. “Ken je het gevoel van een slapend been? Dat had ik in mijn hoofd. ‘Foute boel’, dacht ik meteen. Ik wilde nog opstaan, maar het gevoel in mijn linkerkant was al helemaal weg en dus viel ik. Onze jongste dochter zag het gebeuren.”

Knokken

Zijn leven blijkt voorgoed veranderd. Door de hersenbloeding is Vincent linkszijdig verlamd, ligt twee weken in het ziekenhuis en werkt vervolgens tweeënhalve maand keihard aan zijn herstel in een revalidatiekliniek. Hij moet alles opnieuw leren en zit een half jaar in een rolstoel. Maar Vincent houdt zijn doel strak voor ogen: hij wil koste wat kost weer terug aan het werk. Ook al moet hij hard knokken om te bewijzen dat hij echt nog wel voor de klas kan staan als wiskundedocent.

Niet iedereen geloofde dat ik het weer zou kunnen

“De revalidatiearts schoot in de lach toen ik mijn wens uitsprak om binnen twee jaar weer les te geven. Als ik vertelde aan mensen dat ik op een school werk, dachten ze dat ik conciërge was. Omdat ze nog nooit iemand hadden gezien die weer les kon geven na een hersenbloeding, geloofde niet iedereen dat ik het weer zou kunnen.”

Stap voor stap

Dat ongeloof houdt hem niet tegen: “Ik was ervan overtuigd dat ik dan de eerste zou zijn. Ik heb alleen gevraagd om een kans. Als het niet zou gaan, zou ik het accepteren. Ik heb zelf een plan opgesteld. Eerst bijles geven aan één leerling. Dan twee. Dan vijf. Dan een dag een collega vervangen. Inmiddels heb ik drie bovenbouw havo-klassen. Leerlingen zien mijn handicap, maar dat interesseert ze niet. Op de gang roepen ze weleens of ik niet een beetje door kan lopen. Zo hoort het ook. Ik kan er alleen maar om lachen.” Vincent is zijn werkgever erg dankbaar dat hij de kans heeft gekregen om dit plan uit te voeren.

Je herstel hangt ervan af hoe je omgaat met tegenslagen

Doorzettingsvermogen

Inmiddels gaat het dus goed met Vincent. Hij kan weer lopen, autorijden en is weer aan het werk.. Zelf dankt hij het aan zijn vastberadenheid: “Je herstel hangt ervan af hoe je omgaat met problemen en tegenslagen. De één kan het beter dan de ander. Ik blijk er best goed in te zijn. Doorzettingsvermogen is cruciaal. Je moet goed weten wat je aankan en telkens een klein beetje over je grens heengaan.”

Gedoe

Ook zijn vrouw speelt een ‘waanzinnig belangrijke’ rol, vertelt hij. Het vertrouwen dat zij in hem stelt geeft hem moed om door te gaan en helpt hem met alle stappen in zijn revalidatie in het dagelijks leven. Zo ook wanneer Vincent na zijn revalidatie vastloopt in alle regelgeving. “Dat is het ergste van alles. Je zit in een onbekende situatie en weet niet wat je moet doen. Dingen als het UWV, bus- of taxivervoer, je rijbewijs terugkrijgen. Dat zijn allemaal toestanden. Gedoe. Er komt ontzettend veel op je af. Mijn vrouw heeft dat gelukkig allemaal geregeld. Alleen had ik dat echt niet gered.”

Als je geen partner hebt wordt het heel moeilijk

Het heeft veel met onwetendheid te maken. Een handicap is nieuw voor veel mensen. Daardoor weten ze niet waar ze recht op hebben en op welke plekken ze moeten zijn voor hulp. Vincent, haast Cruijffiaans: “Als je niet weet wat je niet weet, kun je ook niets vragen.”

(Tekst gaat verder onder foto)

Grote verschillen

Op wilskracht en doorzettingsvermogen heeft Vincent zijn doel behaald. Niet iedereen met wie hij heeft gerevalideerd is daarin geslaagd. Vincent ziet grote verschillen. “Degenen zonder gezin of partner hebben het lastig. En zonder het doorzettingsvermogen om zelf de draad weer op te pakken, kun je eenzaam eindigen. Niet alleen voor het geld is het belangrijk om weer aan het werk te kunnen, maar ook om onder de mensen te zijn.” Vincent geeft aan dat het behalen van zijn doel mede te danken is aan zijn vrouw en werkgever.

Ik ben dankbaar voor de steun en kansen die zij mij hebben gegeven.

Revalidatiecoach

Vincent ziet dan ook dat het lang niet iedereen op eigen kracht lukt om weer mee te doen aan de maatschappij. “Veel mensen knokken keihard tijdens hun medische revalidatie, om daarna alsnog vast te lopen in bureaucratie, onrecht, ingewikkelde regels en gebrek aan kansen. Het zou voor heel veel mensen fijn zijn als er meer ondersteuning komt. Een soort coach vanuit de overheid. Ik dacht dat die er wel zouden zijn. Maar wie dan, en waar? Ik heb ze nooit gevonden.”

Het zou voor heel veel mensen fijn zijn als er meer ondersteuning komt

De juiste ondersteuning

Vincent heeft na jaren knokken zijn leven weer op de rit gekregen. Maar niet iedereen kan zelf de stap zetten naar een normaal leven. Want eenmaal uit het revalidatiecentrum ben je vooral op jezelf aangewezen. Met de juiste hulp kunnen veel meer mensen hun leven weer terug oppakken, in veel kortere tijd. Samen met specialisten uit de revalidatiesector heeft HandicapNL daarom Re>Start opgezet. Dit programma helpt mensen hun leven weer opbouwen na hun medische revalidatie. Samen met een revalidatiecoach stellen zij doelen voor hun nieuwe leven en werken hier met vallen en opstaan naartoe. Daarin maken ze gebruik van het lef en het doorzettingsvermogen dat hen al zover heeft gebracht.

Word supporter van Re>Start!

Re>Start is noodzakelijke hulp die niet wordt vergoed door overheid of verzekeraar. Daarom is er het tijdelijke Re>Start fonds, totdat overheid en zorgverzekeraars hun verantwoordelijkheid oppakken. Word nu supporter van Re>Start door middel van een maandelijkse donatie en help mee! Lees hier alles over Re>Start.