Lotte (18): ‘Toegeven aan jezelf dat je eenzaam bent, is het allermoeilijkste’
Lotte (18): ‘Toegeven aan jezelf dat je eenzaam bent, is het allermoeilijkste’
Lotte werd geboren met cerebrale parese: een lichamelijke beperking waardoor ze moeite heeft met bewegen en onder andere in een rolstoel zit. Ook is haar energieniveau laag; lange dagen op school, op stap gaan, naar de stad, uit eten – en het liefst allemaal op één dag – zoals leeftijdsgenoten, dat is voor Lotte niet te doen. Die beperking werkt door in haar sociale contacten.
“Het is moeilijk om nieuwe mensen te leren kennen en vriendschappen in stand te houden. Mijn opleiding doe ik online in mijn eigen tijd, ik heb niet echt een klas met leeftijdsgenoten waar ik mee afspreek. Ik heb wel mensen leren kennen op de manege, maar omdat zij mij leerden kennen in een omgeving waar ik meer hulpbehoevend ben, was de verhouding niet altijd gelijk. Ik werd toch eerder ‘Lotte met een beperking’, en dat wil ik niet. Ik wil net als iedereen vrienden die me zien als Lotte.”
Gewoon samen lol maken
Het is juist dat vanzelfsprekende contact dat Lotte mist: “Vrienden waar je lekker mee kunt kletsen over van alles en nog wat, een spelletje mee kan doen, bij elkaar over de vloer komt, spontaan mee afspreekt, naar een restaurantje gaat, mee appt, gewoon samen lol maken, ook al is het soms onhandig.”
Ik werd toch eerder ‘Lotte met een beperking’, en dat wil ik niet
Steun het programma [Buddies]
Om eenzaamheid tegen te gaan heeft HandicapNL het programma [Buddies] in het leven geroepen. Met zorgvuldige matching, training en begeleiding scheppen we vriendschappen tussen jongeren mét en zónder handicap. Sluit jij je aan bij deze missie?
Lotte’s moeder las anderhalf jaar geleden in een blad iets over het [Buddies] vriendschapsprogramma van HandicapNL. “Ik had het op dat moment behoorlijk zwaar. Ik voelde me eenzaam en opgesloten in huis. Ik had mede door de pandemie nauwelijks contact met leeftijdsgenoten. Mijn moeder dacht: Misschien is [Buddies] een goede manier om iemand te vinden.”
Toegeven is moeilijk
Lotte twijfelde nog. “Toegeven aan jezelf dat vrienden maken niet vanzelf gaat, is namelijk de moeilijkste stap. Maar ik heb hem tóch gezet. Alleen bleek [Buddies], net als veel andere projecten, in eerste instantie gericht op mensen met een verstandelijke beperking. Ik trok de stoute schoenen aan en besloot te informeren. Toen bleek er een plan voor mensen met een lichamelijke beperking op de plank te liggen. Dat heb ik, zeg maar, een beetje in een stroomversnelling gebracht.”
Eigen clubje
Lotte merkte al snel dat er juist bij jongeren met een lichamelijke beperking veel behoefte was aan [Buddies]. “Het grappige is dat het vormen van het jongerenpanel voor mij al meteen het doel ‘mensen leren kennen’ inloste. Verschillende mensen die allemaal contact zochten werden bij elkaar gegooid en ineens waren we een clubje. Helaas wonen deze leuke mensen door het hele land, waardoor we elkaar niet heel vaak ‘Live’ kunnen zien. Mede daarom heb ik me voor een vriendschap dichtbij zelf ook aangemeld bij [Buddies].”
Het contact met Vera is vanaf het begin al anders
Lotte met buddy Vera
Oprecht contact
Lotte vulde de vragenlijst in en op basis van haar interesses kwam al snel Vera naar voren als match. Ze maakten een afspraak – online, want ja, corona – en het klikte. “Wat heel fijn is, is dat Vera mij heeft leren kennen als Lotte. Niet als rolstoeler of als persoon-met-wat-aanpassingen. Daardoor is het contact vanaf het eerste begin anders.
Ik zou tegen iedereen willen zeggen: Gun jezelf een buddy
De vraag is eerst: Wat zullen we doen? Waar hebben we zin in? En daarna pas ‘Oh ja, dan moeten we wel even daar en daar rekening mee houden’. De afgelopen tijd konden we moeilijk afspreken door Corona, maar appten we vooral. Even je verhaal delen, vertellen hoe je dag was, vragen hoe het met de ander gaat, soms klagen over alles wat even waardeloos is… Om iemand te hebben waarmee dat kan, is zó belangrijk.”
Neem de stap
Nu het land langzaam weer open gaat hebben Lotte en Vera al wel wat ideeën op de plank liggen: samen naar Arnhem, uit eten, misschien een keer samen naar een concert… “Tegen mensen die zich aanmelden als buddy zou ik willen zeggen: meld je absoluut aan, maar wel als je ook echt de intentie hebt een vriendschap aan te gaan. Want voor de mensen die op zoek zijn naar een buddy is het een grote en kwetsbare stap. Zij hebben heel wat moeten overwinnen om zich aan te melden. Sta er net zo open in, dan kan er een prachtige vriendschap ontstaan.”
“En tegen jongeren met een beperking zou ik alleen maar willen zeggen: Gun jezelf een buddy! En dit zeg ik niet als lid van het jongerenpanel, dit zeg ik als Lotte.”
Geef eenzame jongeren een vriendschap!
Maar liefst 1 op de 2 jongeren met een handicap voelt zich regelmatig alleen, 3x vaker dan hun leeftijdsgenoten zonder beperking. HandicapNL vindt dat dit niet langer kan en koppelt jongeren mét en zónder handicap aan elkaar met het vriendschapsprogramma [Buddies]. Steun [Buddies] met een eenmalige donatie en geef eenzame jongeren een vriendschap!
Steun [Buddies] eenmalig en help eenzaamheid de wereld uit!